Twaalf uur is lang

Por: Luciano Delillo

Twaalf uur is lang (Doce horas es mucho) es el libro para oír, recientemente grabado en holandés por Kristina Goikoetxea Langarika en Bruselas en Huis De Buren. Escuche el libro aquí: radioboeken
Hasta hace siete años casi no se encontraba este tipo de libros en las librerías holandesas. Ahora, cada vez, más editoriales se atreven a dar a conocer a sus autores a través de los llamados luisterboeken.

Kristina Goikoetxea Langarika (País Vasco, 1971) vive en los Países Bajos desde 1995. Cuando completó sus estudios de Traducción en la Universidad de Granada, recibió una beca para estudiar literatura neerlandesa en Leiden. Se le concedieron sucesivas becas y en 1999 se licenció en Estudios Neerlandeses por la Universidad de Leiden.
Con el fin de completar su tesina de licenciatura, pasó seis meses en la Universidad de Ciudad del Cabo. A raíz de su investigación literaria en Sudáfrica, tradujo al castellano el libro de la escritora sudafricana Riana Scheepers Die ding in die vuur (La cosa en el fuego). En ese mismo periodo comenzó como periodista para diferentes medios culturales en euskera y castellano. Hace ya siete años que trabaja como periodista cultural y traductora en Ámsterdam.

Publicación reciente
La novela Evamar (2007) editada por de Geus, debut literario de Kristina, es una oda a los relatos místicos y a la estrecha convivencia social de su lugar de origen. En un estilo evocador, Kristina invita al lector a compartir la vida de tres generaciones de mujeres que hacen frente al eterno oleaje entre tradición y modernidad, entre pueblo y ciudad, entre conservadurismo y cambio político. Más información: www.evamar.nl


Ervaring van Kim over het boek Evamar

Het verhaal
Het boek ‘Evamar’ volgt drie generaties vrouwen in het Spaanse Uranda (een klein dorp aan de voet van een berg) het boek begint in de jaren 30 en volgt allereerst het leven van Teresa. We volgen haar vanaf het moment dat Javier haar ten huwelijk. Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van de Spaanse burgeroorlog en zit vol met tradities en gebruiken uit het dorp. De mensen zijn arm, hebben een hard leven en een heel beperkte wereld. Teresa is veel alleen, Javier vecht in de burgeroorlog. Ze zien elkaar één keer per jaar. Het liefst zou Teresa in de stad gaan wonen, maar Javier wimpelt dit steeds af. Uiteindelijk blijven ze in Uranda. Op een gegeven moment bevalt Teresa van haar eerste kind, Lucia. Ze voelt totaal geen band met haar, wat de nodige problemen met zich meebrengt.

Hun dochter Lucia gaat met haar man samen wel naar de stad. Haar man is continu aan het werk om zijn gezin in alle materiele wensen te voorzien. Lucia lijdt een vrij eenzaam bestaan. Ze schikt zich naar haar man. Hij is erg traditioneel. Wil veel kinderen en zijn vrouw thuis. Maar het krijgen van kinderen gaat heel moeizaam. Lucia zou stiekem het liefst een eigen bedrijfje beginnen. Een naai atelier. Ze is heel goed in het maken van kleding.
De derde generatie, Evamar, is een wat vrijere geest dan haar moeder en oma. Dit past ook bij de tijd waarin ze leeft. Ze gaat studeren, heeft verschillende vriendjes en houdt zich ook bezig met politiek. Ook heeft Evamar heel goed contact met haar grootouders. Ze bezoekt hen graag.

De drie verhalen zijn door een aantal bovennatuurlijke gebeurtenissen met elkaar verbonden.

Mijn ervaring als lezer
Het boek vertelt een mooi soms bijna sprookjesachtig verhaal. Door de omschrijvingen kon ik me goed voorstellen hoe het is om in de tijd te leven waar het verhaal op dat moment was. Ook de tradities en gebruiken uit het dorp vond ik interessant. Tijdens het lezen voelde ik goed de beklemmendheid van die tijd.
Het boek is vanuit de derde persoon geschreven. Ook heeft het boek 3 hoofdpersonen. Hierdoor vond ik het moeilijk om met de persoon mee te leven. Het boek kabbelt een beetje voort en er zat naar mijn idee niet echt een spanningsboog is. Dit miste ik. Ik had moeite om echt in het boek te kruipen. Het was geen boek voor mij dat ik niet weg kon leggen. Het taalgebruik was grappig, soms kwam het zelf een beetje oubollig over. Later las ik dat de schrijfster het boek in het Nederlands heeft geschreven terwijl dit niet haar moedertaal is. Erg knap.
Al met al vond ik het een vermakelijk boek, maar niet geweldig. Het is een mooi verhaal, maar miste af en toe een bepaalde spanning, opbouw.