TRADUCCIóN DE ENTREVISTA (NL) A DAVID SUáREZ

Traducción, de Irene Damers, al Holandés de la entrevista a David Suárez.

Zoals we aan het begin van de uitzending aankondigden is bij ons David Suárez, Spanjaard, met nadruk op Canariër, fysiotherapeut en docent Spaans.

Hij wordt geïnterwiewd door Irene Dammers.  

We spraken net met  David over het thema fysiotherapie en gezondheid. En mijn vraag is: waar heb je gestudeerd, in Spanje of in Nederland?

Ik heb fysiotherapie gestudeerd in Spanje, in Las Palmas de Gran Canaria, Canarische Eilanden. Afgestudeerd in 2001, dertien jaar geleden al. In Spanje was het toendertijd een studie van 3 jaar en in Nederland zijn het vier jaar, ja,  een verschil van 1 jaar.

En op universitair niveau of ook Hogeschool zoals hier?

In Spanje was alles op universitair niveau, de studie van drie jaar en een bachelor van 6 jaar. De studie van 3 jaar kun je vergelijken met een studie aan een Hogeschool in Nederland. Het  was niet hetzelfde niveau van de 4 jaar van hier. Ik moest jaren ervaring hebben en ik moest praktijtoetsen doen om aan te tonen dat ik hetzelfde niveau had.

Wil je hiermee onder andere zeggen, dat het academisch onderwijs in Nederland beter is dan in Spanje?

Wat fysiotherapie betreft denk ik van wel. In Nederland zijn het 4 jaar en je wordt opgeleid om veel zelfstandiger te zijn dan in Spanje.

In Spanje is het nog altijd de arts die alles regelt en de fysiotherapeuten zijn erg afhankeklijk van alles wat de arts zegt.

.

Hier in Nederland word je tijdens je studie opgeleid met  de arts als een collega, die jou helpt om jouw therapeutische diagnose te stellen en jouw behandelplan uit te werken. Altijd in overleg met de arts maar de arts zegt jou niet wat je moet doen.

Drie jaar studie opdat de arts jou kan zeggen wat je moet doen, daarvoor hoef je niet te studeren. Hij zegt wat ik moet doen, een massage of elektrobehandeling, dat kan een assistent doen.

Ik heb dertien jaar geleden gestudeerd en dingen zijn veranderd, de artsen zijn veranderd, het is een ander soort arts.

Het is nu ook een vierjarige universitaire studie, en alles op Europees niveau. 

.

Was het moeilijk om aan het systeem van hier te wennen, het multidisciplinaire?

Ja, in Spanje werkte ik ook in een ziekenhuis en in een kliniek en daar werkte ik met artsen, verpleegkundigen, ik was daar ook gewend om multidisciplinair te werken.

Maar de rol van de fysiotherapeut was daar meer secundair. Hier is het minder secundair; de arts hoeft niet voor jou te spreken, jij kunt je mening geven over wat er met de patiënt aan de hand is.

Ja, in het begin heeft wat moeite gekost, maar als je werkt wen je sneller.

Ik heb een vraag: bij voorbeeld, als er gesproken wordt van de Latijns-Amerikaanse gemeenschap,  dat deze een stigma heeft, dat de Latijns-Amerikanen altijd een placebo of paracetamol nodig hebben om zich beter te voelen. Heb jij een verschil opgemerkt tussen patiënten in Spanje en patiënten in Nederland. Is er wel een verschil? Algemeen, hoeft niet specifiek.

Ja, je hebt van alles, er zijn Nederlanders en Nederlanders.

Ja, maar een verschil dat opvalt.

Ja, in het algemeen zijn de Nederlanders verantwoordelijker of ze voelen zich meer verantwoordelijk voor hun eigen gezondheid. Tenminste, in Spanje, in veel gevallen, niet alle, vooral in de oudere generatie, de ouderen, gaan daar naar het spreekuur, ik neem aan dat ook bij artsen of andere specialisten hetzelfde is, met hun gezondheidsprobleem:  dat je het voor ze oplost alsof zij een auto zijn, een paar schroeven en je kan weer naar huis.

In Nederland heb je deze ook, maar over het algemeen zie je meer dat als ze een probleem hebben en jou raadplegen om van jou een advies te krijgen zodat zij de touwtjes in handen kunnen houden, om het zo te zeggen, dat zij hun probleem oplossen.  

Daarbij is het gezondheidstelsel in Spanje, dat van vroeger, want ik ben niet zo op de hoogte zoals het nu is, maar vroeger was het dat je met je gezondheidsprobleem naar de professionals ging en zij moesten dit voor je oplossen.

En hier in Nederland is het anders, als je nu naar de fysiotherapeut gaat, dwingt de verzekeraar de fysiotherapeut om in een zo kort mogelijk aantal behandelingen (drie) op de meest efficiënte manier te behandelen, en dan naar huis, en probleem opgelost.

En in Spanje 20 behandelingen gedurende drie weken, super intensief en dan heb je na drie weken niet veel bereikt omdat het lichaam zijn tijd nodig heeft om te herstellen en in drie weken bereik je dit niet.

En bovendien veranderen van gewoontes. Ja, verandering van gewoontes.

Je vertelde dat de liter yogurt verpakking van Nederland je erg bevallen.

Onder andere, ook de lente.

Want, velen, ik heb het dan over Spaanssprekenden, valt dit erg op, die grote verpakkingen van yoghurt, vla (2 liter melkverpakking) maar in de landen van oorsprong is de vraag of dit ook goed zou verkopen. Zou er een goede markt voor zijn?

Ik denk van wel, in Spanje tenminste. Als mijn zuster hier komt, is het eerste wat ze doet een para pakken aardbeien yogurt of andere smaak kopen, om het thuis op te eten.  

Ze zou misschien karnemelk kunnen verkopen in Spanje.

Ik vind het lekker, maar moest er erg aan wennen, het rook naar zure melk, rotte melk, maar het smaakt nu best goed.

Maar als je zegt dat het caloriearm is, volgen alle meisjes je.

Calorie arm, en het heeft eiwitten. 

Ja, voor Spanje moet er wel markt zijn, voor de Zuid-Amerikaanse landen weet ik niet.

Er zijn te veel stroomstoringen.

De andere kant van de medaille. De werkelijkheid is hard.

Goed, we zijn nu aan het einde van het interview.

David, hartelijk dank voor je komst.

Wens je veel succes in je werk als fysiotherapeut en als docent Spaans.

En misschien kunnen we in een volgend bezoek praten over je werk als docent. SIN VéRTEBRAS. CíRCULO D.M.